Κάθε Δευτέρα, οι Δόκιμοι Ερευνητές του ΤΟΡΕΝΕ αποτιμούν την εβδομάδα που πέρασε. Αυτές είναι οι απόψεις τους:

Μου αρέσει η είδηση ότι καταργήθηκε η Αστυνομία των Ηθών στο Ιράν. Στον απόηχο του έντονου κινήματος διαμαρτυριών που λαμβάνει χώρα στο Ιράν εδώ και μήνες με αφορμή τον θάνατο της Mahsa Amini κατόπιν σύλληψης της από την Αστυνομία των Ηθών, ο Γενικός Εισαγγελέας Mohammad Jafar Montazeri ανακοίνωσε το τέλος της λειτουργίας του εν λόγω σώματος. Παράλληλα, διεξάγονται συζητήσεις σχετικά με πιθανή αναθεώρηση του Νόμου του 1983 για την υποχρεωτική χρήση της μαντίλας. Η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί ορόσημο στην ιστορία του Ιράν, καθώς γίνεται ένα πρώτο βήμα για την εξάλειψη της καταπίεσης των γυναικών και την προώθηση των δικαιωμάτων τους.

Μου αρέσει η θέσπιση ενός νέου νόμου στην Γερμανία που αναγκάζει τις εταιρείες της χώρας να μεριμνούν για την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλες τις φάσεις τις εφοδιαστικής αλυσίδας. Ο νόμος θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2023 και αρχικά θα αφορά επιχειρήσεις που απασχολούν 3,000 άτομα και πάνω. Παρόλο που υπάρχουν αντιδράσεις για πιθανό αρνητικό αντίκτυπο της απόφασης αυτής στην οικονομία και την παραγωγή, είναι μία πολύ σημαντική πρωτοβουλία. Αρκετές φορές, οι εταιρείες κρίνονται για το επίπεδο προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις δομές τους, είτε αφορά σε εργασιακά δικαιώματα είτε στο πλέγμα των εταιρικών σχέσεων στις υπερπόντιες δραστηριότητες τους.

Δεν μου αρέσει η είδηση των νέων παραδόσεων πολεμικού υλικού από το Ιράν στη Ρωσία. Πιο συγκεκριμένα, η Τεχεράνη έχει ήδη παραδώσει μη επανδρωμένα αεροσκάφη και βαλλιστικούς πυραύλους στη Μόσχα και αναμένεται να αυξήσει τις παραδόσεις της, ενισχύοντας τις Ρωσικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία. Η κίνηση αυτή είναι αντίθετη με τις διατάξεις της συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν που υπεγράφη το 2015 και απομονώνει περαιτέρω το θεοκρατικό καθεστώς διεθνώς. Παράλληλα, η εξέλιξη αυτή θα μπορούσε δυνητικά να εμπλέξει κι άλλες δυνάμεις, όπως το Ισραήλ, μετατρέποντας τον πόλεμο στην Ουκρανία σε έναν ευρύ πόλεμο δι’ αντιπροσώπων. Η ΕΕ έχει ήδη επιβάλλει νέες κυρώσεις κατά του Ιράν.

Δεν μου αρέσει που ο Πρόεδρος του Περού, Pedro Castillo, αποπειράθηκε να πραγματοποιήσει πραξικόπημα. Στην προσπάθειά του να αποτραπεί η παύση των καθηκόντων του, λόγω ερευνών εις βάρος του για διαφθορά και άσκηση επιρροής έναντι ανταλλάγματος, ανακοίνωσε τη διάλυση του κοινοβουλίου, ώστε να μη συνεδριάσει. Είπε, επίσης, ότι σκόπευε να σχηματίσει κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης και να προκηρύξει εκλογές, ώστε να αναδειχθεί το συντομότερο δυνατό νέο Κογκρέσο με συντακτικές αρμοδιότητες, προκειμένου να καταρτιστεί νέο Σύνταγμα. Ανήγγειλε ακόμη πως θα προχωρούσε σε αναδιοργάνωση του δικαστικού συστήματος. Ο ελιγμός αυτός πολύ γρήγορα καταγγέλθηκε ως πραξικόπημα. Τελικά, η παύση του από το αξίωμα, για ηθική ακαταλληλότητα, εγκρίθηκε από 101 από τα 130 μέλη του Κογκρέσου. O ίδιος στην συνέχεια συνελήφθη και την εξουσία ανέλαβε η 60χρονη Αντιπρόεδρος, Dina Boulouarte.